De vergrijzing van de bevolking betekent een permanente uitdaging om de organisatie van de zorg voor hulpbehoevende ouderen adequaat in te vullen. Een toenemend aantal oudere mensen met permanente zorgnood zal langer zelfstandig (moeten) wonen, terwijl ze een hoger risico op ‘frailty’ hebben. Om hieraan tegemoet te komen zullen huisartsen de zorg voor zelfstandig wonende ouderen anders moeten organiseren: minder vraaggestuurd en meer persoonsgericht (person centered medicine).